Barist fyrir frelsinu

Í blogginu í dag eru tvö blogg sem fjalla um baráttuna fyrir frelsi. Annað fjallar um áfengi en hitt um stríðið í Úkraínu.

Björn Bjarnason fjallar um áfengissölu og á netinu og hvenig sú barátta fyrir frelsi til að kaupa vöruna þegar neytandann langar en ekki með boðum og bönnum ríkisins. Fínt grein hjá honum og lítið við það að bæta. Þversögn Björns er samt áberandi því oft í sínum pistlum þá vill hann höft eða aftra að frelsinu. Hann endar á orðum um að hvert skref til frelsis leiði til betri niðurstöðu. Hann vill til að mynda frelsa Úkraínu því Rússar eigi að vera svo vondir.

Hitt bloggið er frá Arnari Sverrissyni hvernig frelsi Úkraínu feli einmitt í sér að viðhalda frelsi spillangar á vesturlöndum. Það hafi lítið með heimamenn að gera að frelsa landið en viðhaldi ástandi spillingar, misnotkunar og í raun alls þess versta sem vesturlönd bjóði upp á.

Baráttan fyrir frelsinu er ekki svona svart hvít og þannig bendir Gunnar Hreiðarsson hvernig fjölmiðlar þegja er kemur að hugmyndum um vindmyllur og framleiðslu þeirra á orku í landinu. Meira segja Landvernd þagði lengi vel. Þetta er mjög athyglisvert blogg hjá honum.

Frelsið sem við leitumst eftir er því enginn algildur einn sannleikur. Hópar og einstaklingar sjá þetta á mismunandi hátt. Flestir tala samt í frösum þar sem hugtakið er óskilgreint en við eigum að ímynda okkur hvað sé rétta leiðin. Því miður er hún ekki til.

Frelsið verður til í samskiptum þar sem ákveðin sátt næst. Berjumst gegn þögninni.