Ábyrgð gagnvart samfélaginu

Íslensk fyrirtæki virðast oft elta hvert annað og það sést vel undanfarið þegar skoðuð eru laun stjórnamanna fyrirtækja og forstjóra. Þar sem einn reið á vaðið og hækkaði laun þá fylgdu allir hinir á eftir.

Óttinn við að vera út undan er svo rík að enginn þorir að fara eigin leið. Hjarðmennskan er ríkjandi eða meðvirkni með lélegum stjórnarháttum. Á síðasta ári sendi Gildi lífeyrisfélag frá sér reglur varðandi eignir í fyrirtækjum. Núna þegar stjórnarmenn hafa hækkað í launum, langtumfram það sem öðrum er boðið, þá heyrist ekkert í þeim. Var þetta plagg þeirra þá einungis sýndarmennska?

Það væri óskandi að íslensk fyrirtæki þorðu að fylgja eigin sannfæringu og þeim sem skapa verðmætin laun til samræmis.

Gagnrýndu hækkun stjórnarlauna

Athugasemdir

[Ufsi (IP-tala skráð) 17.4.2015 kl. 09:11]

Þegar stjórnarmenn hafa hækkað í launum langt umfram það sem öðrum er boðið núna vantar inn í myndina hvenær stjórnarmenn hækkuðu síðast og hvað hafa laun verkafólks hækkað mikið síðan. Það er ekki hægt að bera saman einstakar hækkanir aðila sem fá hækkun á hverju ári og þeirra sem hækka á 5 til 10 ára fresti. Til dæmis voru lágmarkslaun verkafólks 110.000 1.jan. 2005 og hafa því hækkað um rúm 100%, hver voru stjórnarlaun þá?

[Rúnar Már Bragason, 17.4.2015 kl. 16:44]

Umræðan er um almenna hækkun stjórnarlauna, óháð samanburði við verkamenn. Ég er að gagnrýna þessi eltimennsku sem einkennir íslensk fyrirtæki og ríkisrekstur. Jón Magnússon bendir á góðan hlut að stjórnamenn í ríkisfyrirtækjum eru jafnvel enn hærra borgaðir. Það er auðvitað ólíðandi að sóa ríkisfjármunum svona en auðvitað má einkafyrirtæki hafa þetta eins og það vill.