Póst-modernísk stjórnmál sýkja íslenska pólitík

Allir flokkar á Íslandi, fyrir utan nýja flokka, eru fastir í póst-módernískum stjórnmálum. Ekki eru allir jafn veiklaðir fyrir þessari stefnu en segja má að píratar séu alglega fastir í þeirri stefnu, alveg frá upphafi.

Í póst-módernískri stefnu er allt leyfilegt og að sama skapi það sem gerir út á við stefnuna, því án aðhalds verður enginn endir sem leiðir út í óendalega vitleysu. Það sjáum við svo glögglega í dag í hinum vestræna heimi enda kjósendur í umvörpum að hafna póst-módernískum stjórnmálum. Annað einkennandi er glóbalisminn enda þjóðríkið módernískt fyrirbæri. Trump er módernískur því hann vill upphefja þjóðríkið og það sama við um Pútín. Rússar höfnuðu semi-global leið kommúnista og fóru til baka líkt og svo margir kjósendur óska eftir.

Helsti galli módernisma er að miða við að hlutir séu endanlegir. Þannig kemurðu upp skipulagi sem erfitt er að breyta vegna endalegu hugsuninnar. Á móti er mikið aðhald í módernisma því vegna endanhugsuninnar þá stefnirðu að markmiði sem lokamarkmið. Þessu hafnar póst-módernismi og vill útvíkka út í hið óendanlega sem leiðir til glundroða.

Lýðræðisflokkurinn er með módernískar áherslur en kjósendur þekkja flokkinn ekki enn.

Stærsta vandamál pírata í þessum kosninum að þeir hafa ekkert haldbært fram að leggja. Minnkandi stuðningur er við glóbalisma. Þeir eru pikkfastri í sínu fari og þess vegna engin eftirspurn eftir þeim. Það sama á við um vinstri-græna. Póst-módernísk stjórnmál á útleið.

Flokkur fólksins er líka póst-módernískur en á annan hátt. Þar er leyfilegt að skipta út fólki eins og nærbuxum. Frekar einstrengislegur málflutningur litla mannsins dregur samt að atkvæði og norkkrir fá góða innivinnu.

Framsókn var módernískur bændaflokkur sem færði sig yfir í póst-móderníska stefnu um aldamótin. Hafa fengið fullt af atkvæðum út á það en eru of lengi að breyta áherslum svo þeir fá miklu minna en síðast.

Viðreisn er algerlega póst-módernískt glóbalista fyrirbæri. Fastir í þeirri stefnu og fólk virðist þeir sem aðhyllast þessa stefnu vilja frekar kjósa þá en pírata.

Miðflokkurinn hefur breytt um áherslur sem miða meira að módernískum hætti. Þeir prófu þessa póst-módernísku stefnu í síðustu kosningum og guldu algert afhroð.

Sjálfstæðisflokkurinn er mjög smitaður af póst-módernisma þar sem konur fá að leiða það út á við (með aðstoð Gulla). Það er alveg ljóst að kjósendur eru ekki hrifnir að þessu daðri þeirra og þeim væri nær að færa sig aftur yfir í móderníska stefnu. Á endanum mun það gerast en ekki fyrr en eftir afhroð í kosningum.

Samfylkingin er algerlega á valdi póst-módernisma. Það er reynt að blekkja með öllum ráðum (t.d. slagorðum) en það breiðir engan veginn yfir áherslurnar. Ein af póst-módernískum áherslunum er nefnilega að halda því fram að þú getir byrjað með hreint borð og fyrrverandi saga skipti engu máli.

Fræðimenn voru algerlega á valdi póst-módernisma á þessari öld en skortur á innihaldi hefur alltaf aftrað þessari stefnu. Með því að leyfa allt þá nægði ein hugmynd að grein, jafnvel fræðum. Innihaldið var aukaatriði og orðaskrúður náði ekki að fela vitleysuna.

Póst-módernismi er á útleið því hann leiðir út í óendalega vitleysu. Hvert framhaldið verður er erfitt að segja en afturhvarf til módernisma virðist vera ná yfirhöndinni. Ísland er yfirleitt seinna að grípa breytingar þannig að kannski í næstu eða þar næstu kosningum fáum við módernískar áherslur.

Verðum að keyra af stað á hugsjónunum