Skömm af veiðgjaldafrumvarpinu

Skömmin í kringum frumvarpið er á svo mörgum sviðum að réttast væri að láta það hverfa þegjandi og hlj́oðalaust. Svo virðist sem að stjórnarþingmenn hafi ekki lesið frumvarpið og halda fram hlutum sem standast ekki. Löngum hefur verið vitað um ranga útreikninga en þó sýnu verst að halda því fram að þingmenn eigi að hlusta á einhverjar skoðannakannanir séu vettvangur til að koma frumvarpinu áfram.

Gera má ráð fyrir því að fæstir, ef nokkrir, sem voru spurðir hafi lesið frumvarpið og skilið hvað það fjallaði um. Aukin skattlagning er ekki bara peningur sem kemur í ríkiskassann heldur mun hafa víðtæk áfrif á allt í landinu. Að halda því fram að meirihluti landans styðji frumvarpið, án víðtækra skýringa á afleiðingum þess, er blekking á hæsta stigi.

Það gleymist alveg í umræðunni að sjávarútvegsfyrirtæki styðja oft við íþróttafélög og staðbundna viðburði. Slíkir styrkir eru ekki sóttir endilega eitthvert annað og ólíklegt má telja að ferðaþjónustufyrirtæki hafi það mikið aukareitis. Minna líf í bæjum þýðir minni áhugi að sækja og meiri líkur á að verði draugbæir líkt og suðurfirðir austfjarða voru rétt fyrir aldamót. 

Augljóslega úr búið að senda stuðningströll stjórnarinnar á alla samfélagsmiðla og yfirtaka athugasemdir. Held reyndar að flestir séu orðnir frekar þreyttir að lesa alltaf sömu rullurnar og sleppi að lesa sem leiðir að lokaorðum.

Ríkisstjórnin stefnir í umboðsleysi líkt og ríkisstjórn Jóhönnu gerði. Getur vel verið að hún hjari út tímabilið en mun þá bara vera starfsstjórn sem kemur engu í verk. Sú niðurstaða er einungis í boði stjórnarinnar sjálfrar. Þau virðast hafa misst alla almenna skynsemi og vitræna nálgun á verk. Svona er að kjósa tækifærissinna til valda.