Leiðinlega skoðunarkúgunarfólkið

Það er alveg með ólíkindum hvað margir skoðunarkúgunarsinnar fá verkefni í stjórnsýslunni eða eru kjörnir fulltrúar. Þetta er ein myndin af því þegar talað er um að sífellt fleiri kjósi bíllausan lífsstíl. Lítill er heimur þessa fólks enda ekki þekkt fyrir að hlusta út fyrir sinn litla bergmálshelli.

Annað gott dæmi er 40 km hámarkshraði á götum. Í mörgum tilfellum er engin þörf á að lækka hámarkshraða því fáir eru á ferli og vel hægt að laga umhverfið betur að þörfum gangandi og hjólandi. Nei farin er sú leið að lækka hámarkshraða og síðan fylgist enginn með árangrinum. 

Skoðunarkúgunin snýst nefnilega um lítinn hóp sem talar sig saman og útfærir á að allir vilji þetta. Heimskulegra verður það ekki. 

Verst er að svokallaðir fjölmiðlar á Íslandi breiða út skoðunarkúginina með því að leyfa ekki andstæðum eða öðruvísi svörum að fá sama rými. 

Kemur sér illa fyrir eldri borgara

Athugasemdir

[Grímur Kjartansson, 16.8.2025 kl. 15:05]

Það eru mín mannréttindi að eiga bíl og geta skroppið í sumarbústaðinn og sinnt þar býflugunum mínum

Þeir sem vilja svipta mig þeim mannréttindum geta bara farið í rass og rófu 

svo maður tali bara hreina íslensku

[Rúnar Már Bragason, 16.8.2025 kl. 21:02]

Já hvar eru mannréttindin. 

Í vinnu er ég:

8-10 mín með bíl

20-30 mín að hjóla

30-60 mín með strætó

60+ mín að ganga

Hvar eru mín mannréttindi að fá að velja?