Hughrif

Með tali flokksins um aðild að ESB þá gengu þau fram síðasta vetur með þá hugmynd að þjóðaratkvæðagreiðslu um málið. Hins vegar fylgir ekki sögunni verði aðild neitað hvað ætli flokkurinn að gera í framhaldinu. Létt skautað framhjá verði niðurstöður ekki þeim í hag.

Hins vegar lýgur flokkurinn algerlega þegar kemur að hvað aðild hafi upp á að bjóða. Það er staglast á lægri vöxtum, hagstæðari gjaldmiðill og minni sveiflum. Gæti alveg orðið um minni sveiflur en það fylgir ekki sögunni hvað fylgir minni sveiflu.

Skoðum land sem er á jaðrinum og tók upp Evru fyrir fáum árum, Króatíu. Þar búa í dag um 3,8 miljónir en voru 4,5 miljónir um aldamót. Fæðingatíðnin er -0,1 (sama við fyrir Ísland er 3,0) sem þýðir að unga fólkið flýr og eftir er sístækkandi öldrunarþjóðfélag. Landsframleiðsla á mann er meira 3x minni en á Íslandi (23 þús dollarar á móti 73 þús dollarar árið 2023). Hagvöxtur var 3,1% á síðasta ári meðan hann var 4,1% á Íslandi. Atvinnuleysi var 6,1% í fyrra meðan það var um 3% hér á landi. Verðbólgan var 7,9% en var víst hærri hér á landi en ekki 2-3% í ESB landi eins og Viðreisn talar alltaf um.

Þessi samanburður sýnir vel hvernig Viðreisn, með þögninni, segir okkur voða lítið hvað felst í ESB aðild. Það eru ekkert algerlega grænir skógar að ganga þar inn. Ef tekið er mið af vöxtum í þá sést að þeir eru ekki algerlega samhæfðir og ef við miðum við lönd eins og Eystrarsaltsríkin þá eru húsnæðisvextir rúmlega 5% og neysluvextir á bilinu 12-13% (sjá hér). Þetta er allt annar hljómur en Viðreisn segir okkkur.

Auk allra hinna ókostanna að aðild að ESB, eins og við borgum meira en fáum, þá ættu flokkar ekki að fá að koma svona fram við kj́osendur. Þessi leit mín tók innan við hálftíma að finna allt annað en Viðreisn heldur fram. EES samningur var að hálfu leyti logið inn á þjóðina. ESB aðild er alger lygi.

Ekki vantar orðin en hins vegar vantar allar aðgerðir. Týpískt fyrir póst-módernískt fyrirbæri en þessi stefnuskrá er einungis til þess borin að koma Pírötum af þingi. Sá sem nennir að grauta sig í gegnum orðaskrúðinn situr eftir með stóru spurninguna: Hvað á að gera og hvernig á að framkvæma?

Þeir lofa mannréttindum og þeim finnst það mannréttindi að taka pening frá einum hóp og færa öðrum (líklega hverfur hluti peninganna í ferlinu í eitthvað gæluverkefnið). Þeir tala um að hafa fólkið með í ráðum eins og sést svo vel í tillögum að þéttingu byggðar í Grafarvogi.

Mikið er talað um umhverfismál í gegnum loftlagsmál og grænt hagkerfi. Neyða á öll kaup að vera græn (líklega hvort sem þau eru hagkvæm eða ekki) og punkturinn yfir i-ð er að setja mynd af vindmyllum á vefsíðuna. Greinilega átta sig ekki á mengun vindmylla (það þarf olíu til að snúa spöðunum). Kárahnjúkavirkjun er núna um 25 ára gömul og í góðri vinnslu. Vindmylluorkuvel sem væri jafn gamalt þyrfti að endurnýja að öllu leyti. Hvernig getur það verið umhverfisvænt?

Flokkurinn rétt lafir skv skoðannakönnunum og líklega ná að skríða inn með 3 þingmenn, því miður. Það yrði engin eftirsjá af kaffihúsaspjalli þeirra enda eiga svona hugmyndir ekki heima annarsstaðar.

	Píratar kynntu stefnumál sín
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Allir flokkar á Íslandi, fyrir utan nýja flokka, eru fastir í póst-módernískum stjórnmálum. Ekki eru allir jafn veiklaðir fyrir þessari stefnu en segja má að píratar séu alglega fastir í þeirri stefnu, alveg frá upphafi.

Í póst-módernískri stefnu er allt leyfilegt og að sama skapi það sem gerir út á við stefnuna, því án aðhalds verður enginn endir sem leiðir út í óendalega vitleysu. Það sjáum við svo glögglega í dag í hinum vestræna heimi enda kjósendur í umvörpum að hafna póst-módernískum stjórnmálum. Annað einkennandi er glóbalisminn enda þjóðríkið módernískt fyrirbæri. Trump er módernískur því hann vill upphefja þjóðríkið og það sama við um Pútín. Rússar höfnuðu semi-global leið kommúnista og fóru til baka líkt og svo margir kjósendur óska eftir.

Helsti galli módernisma er að miða við að hlutir séu endanlegir. Þannig kemurðu upp skipulagi sem erfitt er að breyta vegna endalegu hugsuninnar. Á móti er mikið aðhald í módernisma því vegna endanhugsuninnar þá stefnirðu að markmiði sem lokamarkmið. Þessu hafnar póst-módernismi og vill útvíkka út í hið óendanlega sem leiðir til glundroða.

Lýðræðisflokkurinn er með módernískar áherslur en kjósendur þekkja flokkinn ekki enn.

Stærsta vandamál pírata í þessum kosninum að þeir hafa ekkert haldbært fram að leggja. Minnkandi stuðningur er við glóbalisma. Þeir eru pikkfastri í sínu fari og þess vegna engin eftirspurn eftir þeim. Það sama á við um vinstri-græna. Póst-módernísk stjórnmál á útleið.

Flokkur fólksins er líka póst-módernískur en á annan hátt. Þar er leyfilegt að skipta út fólki eins og nærbuxum. Frekar einstrengislegur málflutningur litla mannsins dregur samt að atkvæði og norkkrir fá góða innivinnu.

Framsókn var módernískur bændaflokkur sem færði sig yfir í póst-móderníska stefnu um aldamótin. Hafa fengið fullt af atkvæðum út á það en eru of lengi að breyta áherslum svo þeir fá miklu minna en síðast.

Viðreisn er algerlega póst-módernískt glóbalista fyrirbæri. Fastir í þeirri stefnu og fólk virðist þeir sem aðhyllast þessa stefnu vilja frekar kjósa þá en pírata.

Miðflokkurinn hefur breytt um áherslur sem miða meira að módernískum hætti. Þeir prófu þessa póst-módernísku stefnu í síðustu kosningum og guldu algert afhroð.

Sjálfstæðisflokkurinn er mjög smitaður af póst-módernisma þar sem konur fá að leiða það út á við (með aðstoð Gulla). Það er alveg ljóst að kjósendur eru ekki hrifnir að þessu daðri þeirra og þeim væri nær að færa sig aftur yfir í móderníska stefnu. Á endanum mun það gerast en ekki fyrr en eftir afhroð í kosningum.

Samfylkingin er algerlega á valdi póst-módernisma. Það er reynt að blekkja með öllum ráðum (t.d. slagorðum) en það breiðir engan veginn yfir áherslurnar. Ein af póst-módernískum áherslunum er nefnilega að halda því fram að þú getir byrjað með hreint borð og fyrrverandi saga skipti engu máli.

Fræðimenn voru algerlega á valdi póst-módernisma á þessari öld en skortur á innihaldi hefur alltaf aftrað þessari stefnu. Með því að leyfa allt þá nægði ein hugmynd að grein, jafnvel fræðum. Innihaldið var aukaatriði og orðaskrúður náði ekki að fela vitleysuna.

Póst-módernismi er á útleið því hann leiðir út í óendalega vitleysu. Hvert framhaldið verður er erfitt að segja en afturhvarf til módernisma virðist vera ná yfirhöndinni. Ísland er yfirleitt seinna að grípa breytingar þannig að kannski í næstu eða þar næstu kosningum fáum við módernískar áherslur.

	Verðum að keyra af stað á hugsjónunum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Nú vilja fyrirtækin sem framkvæma skoðannakannanir svara fyrir sig. Mjög eðlilegt því þetta er nú söluvara þeirra. Í sjálfu sér eru þau einungis að setja fram upplýsingar eftir því sem þau eru beðin um og þannig séð ekki að hafa nein áhrif.

Hins vegar er stóra vandamálið túlkunin. Þar er eins og fjölmiðlar eigi mjög erfitt með að setja þetta fram nema á hlutdrægan hátt. Oft virðist sem blaðamaður sé ekki nógu vel inn í hvernig eigi að túlka kannanir og fullyrðir ýmislegt út frá því. Stjórnmálaskýrendur eru verri því þeir eiga að kunna að túlka gögnin en segja ýmislegt sem er fjarri lagi að hægt sé að túlka út frá gögnum.

Varðandi framkvæmd þá hafa kannanir misst svolítið vægi sitt eftir að bannað var að hringja í fólk. Nú er settur fram svokallaður panel sem á að endurspegla þætti eins og kyn, búsetu, laun og fl. Oft eru sent um 4000 póstar og svara innan við helmingur póstunum. Þá koma í raun stærstu vandræðin því það eru ekki allir sem taka afstöðu og það kemur aldrei fram í fréttunum.

Við það hækka skekkjumörk. Lýsa má skekkjumörkum þannig að því hærri sem prósentan er þá hækka skekkjumörkin. Það sem enn skekkir þessi mörk er að ekki fá allir aldurshópar að taka þátt. Yfirleitt er verklagið orðið þannig að 65 ára og eldri fá ekki sendan póst. Við erum að tala um 5-10% sem fá ekki að taka afstöðu. Þetta ætti að hækka skekkjumörkin en kemur hvergi fram. Þar mættu fyrirtækin standa sig betur þó fjölmiðlar birti ekki upplýsingarnar. Þannig fær leikmaðurinn betri sýn á könnun þeim mun meiri upplýsingar eru gefnar um framkvæmd.

Athugið að baki því þegar Samfylkingin fé hæstu prósentu svara þá voru um 400 svör að baki. Hvernig fá fjölmiðlar út að hægt sé að túlka það sem mögulega útkomu úr kosningum? Hvar kemur fram hvernig þetta dreifist um landið?

Könnun segir til um svarendahóp og skoðanir þeirra. Lengra nær það ekki og til að fjá vísbendingu um hvert þetta leiðir þarf að taka yfir tímabil. Til að mynda getur hækkun Viðreisnar gefið vísbendingu að þeir fór betri útkomu en það gæti samt alveg gjörbreyst fram að kosningum.

Farið með hófi í að túlka kannanir.