Fundin lausn en þá er samt öll vinnan eftir

Í almennri umræðu um málefni er oft talað um einfaldar lausnir og þá sé björninn unninn. Við höfum fundið lausn og málin reddast. Því miður er þessi hugsunarháttur alltof algengur og langt frá því að vera lausn.

Þótt við ákveðum lausn þá er öll vinnan eftir. Borgarlína er gott dæmi um lausn sem hefur verið ákveðinn (en samt ekki) og það eigi að veita lausn á samgöngumálum. Slíkt er svo fjarri sanni að eiginlega fyllist maður vonleysi að einhverjir (margir kjörnir fulltrúar) trúi því að þetta sé lausn.

Fyrir utan lausnina að finna rekstrargrundvöll, hver borgar og fækkun á bílanotkun þá á enn eftir að fjölga farþegum. Slíkt gerist ekki að sjálfu sér og í núverandi kerfi þá fjölgar notendum ekkert. Lausnin, sem á að vera lausnin, er eftir allt alls ekki svo góð.

Kolbrún Baldursdóttir bendir einmitt á hversu galið er staðið að framkvæmdum við Arnarneshæð. Það á að gera allt í einu en án þess að huga hvernig umferðin verður hinu megin við framkvæmdirnar. Sem sagt fundin lausn en ekki skoðað í heild sinni. Þannig verður til nýtt vandamál sem fær lausn eftir dúk og disk.

Annað sem má nefna er Fossvogsbrú. Sem í fyrst, fyrir um áratug, virkaði fín hugmynd en eftir því sem árin líða þá verð ég alltaf meira andstæður þessari framkvæmd. Ekki vegna þess að hún skili engu heldur hversu takmarka lausn hún veitir. Miklu nær væri að tengja saman Álftanes við Kársnes og þaðan út í Skerjafjörð. Víst að brú nær þessu ekki lengur þá með göngum. Nægt pláss er við að setja gangamun við Hafnafjörð og annað við Skerjafjörð. Minna pláss er núna við Kársness en þó möguleiki.

Þótt hugmyndir virðast góðar þá eru þær oft ekki eins góðar þegar framkvæmdum lýkur. Hönnun öll við mislægu gatnamótin við Elliðaá - allt stíflað morgna og kvölds vegna lélegrar hönnunar af- og aðreina. Hönnun við Rauðavatna að hringtorgi frá Vesturlandsvegi - of mikil beygja þannig að umferðin áttar sig illa hversu langt er að hringtorginu og hægir umferðina of mikið. Afreinin frá Lindahverfi í Kópavogi er svo blind að það stoppar reglulega alla umferð.

Það eru mýmörg svona dæmi í umferðinni á höfuðborgasvæðinu og þótt fundin sé lausn, jafnvel sem virðist virka, þá er engan veginn hægt að segja að það sé endanleg lausn.

Réttur til frelsis

Morgunblaðið sló þessu upp hjá sér í leiðara í morgun. Var að fjalla um Úkraínu og rétt íbúa þess til frelsis. Við ættum að styðja stríð því það væri leið til frelsis á vesturlöndum. Þórdís Reykfjörð og Björn Bjarnason hafa talað á svipuðum nótum.

Skrýtna er að þetta sama fólk og fjölmiðill (ekkert frekar en flestir aðrir fjölmiðlar hér á landi) fjalla ekkert um rúið frelsi sem WHO stefnir að með yfirráðum þegar um faraldra er að ræða. Hvar er réttur okkar þá til frelsis? Ef farið er svipaða leið og í Covid-19 þá er frelsið algerlega tekið af okkur.

Morgunblaðið ætti að tala um frelsi fólksins í Líbíu sem var tekið af þeim af undirlagi NATÓ. Getum einnig minnst á Sýrland, Írak og Afganistan. Vörðuð leið íbúa þess að frelsi sem endar með enn minna frelsi en var fyrir.

Réttur til frelsis væri líklegri leið þar sem ríkisvald eða alþjóða stofnun skiptir sér ekki um of af íbúum landa. Leyfi löndunum að stjórna út frá sinni velþóknun og samþykki að eitt stjórarfar sé ekki endilega það sem henti öllum.

Réttur til frelsis er að koma á frið í Úkraínu og að ríkistjórnir og alþjóðastofnanir sleppi þörfinni að halda að þeirra leið sé sú rétta. Fjölmiðlar mega síðan fara fjalla um málefni og minnka þennan eilífa áróður.

Fáránlega léleg þýðing á greininni

Vissulega er inntak greinarinnnar að fiskiolíur geti leitt til hjartaáfalla en það þarf að lesa alla greinina því þar segir neðst:

“We recommend buying it from only a handful of reputable companies, and from their specific website,” Isaacson said. “The difference in quality between fish oil stored in a hot warehouse that’s close to expiration and fish oil that’s recently been produced, sent directly from the company, and kept in the home refrigerator is night and day.”

Sé tekið inntakið af þessu enska texta þá er verið að amast út í stór fyrirtæki, eins og Amazon og Wallmart, fyrir að geyma ekki fiskiolíurnar á köldum stað. Ef þær eru geymdar við of hátt hitastig þá eykst möguleikinn á skemmdum, sem gætu leitt að niðurstöðum rannsóknarinnar.

Með öðrum orðum þá er ekkert verið að hafna lýsi eða fiskiolíu heldur að undirstrika að það þarf að geyma þær á köldum stöðum til að halda virkni sinni.

Alveg hreint óþolandi hvað íslenskir fjölmiðlar slá fram einhverju einfaldlega vegna fáránlegra lélegra þýðingar á efninu. Svo finnst þeim í lagi að fá ríkisstyrk - skammist ykkar.

Segja lýsi auka hættu á hjarta- og æðasjúkdómum

NATÓ er ekki lengur varnarbandalag

Björn Bjarnason skammar forsetaframbjóðendur fyrir vanþekkingu á hlutleysi Íslands. Það er alveg rétt að Ísland er ekki hlutlaust og hefur ekki verið síðan það gekk í NATÓ. Vissulega réttmæt gagnrýni hjá Birni.

Hins vegar heldudr Björn því enn fram að NATÓ sé varnarbandalag. Varnarbandalag ræðst ekki á önnur lönd heldur sér um varnir bandalagslandanna. Þegar NATÓ réðst inn í Líbiu þá henti það varnarbandalags hugsuninni út í hafsauga. Stækkun bandalagsins langt í austurátt er einnig fjarri upprunalegu hugmyndinni um varnir á Atlantshafi.

Björn þarf að uppfæra hugmyndir sýnar um NATÓ líkt og forsetafrabjóðendur þurfa um hlutleysi landsins. Björn hefði líka gott af því að skoða þátt NATÓ í Úkraínustríðinu betur og af hvernig það leiddi til stríðsins. Vissulega vorkenni ég Úkraínumönnum af stríðsástandinu en ef NATÓ hefði ekki tekið svona mikinn þátt þá væri ástandið þar öðruvísi. Ef einhverjum svelgist á slíkri fullyrðingu þá er kominn tími á að skoða fleiri sjónarhorn en vestrænna miðla.

Hið rétta um hlutleysi landsins er að við höfum ekki verið hlutlaust land síðan við gengum í NATÓ og jafnvel má halda því fram að Ísland hafi aldrei verið hlutlaust.

Miðaldra fúla konan

Löngum hefur verið talað um miðaldra fúla kallinn sem kvartar yfir öllu. Þessi ímynd er greipuð inn í þjóðarsálina en aldrei er talað um miðaldra fúlu konuna.

Í forsetakosningunum er tveir frambjóðendur sem samt falla í þennan flokk. Jón Gnarr hefur séð um fúla kallinn þótt fjölmiðlar reyni allt sem þeir geta að sýna trúðinn í honum og hann létti sjónvarpsumræður. Því miður kemur fátt annað fram frá honum en fúli miðaldra kallinn.

Steinnunn Ólína hefur komið hinu kyninu til bjargar með að vera fúlynda miðaldra konan. Hún hefur amast yfir Katrínu og fátt lagt annað til málana. Fín leikkona en því miður hefur með aldrinum eitthvað lent í fúlu skapi og leyfir okkur að njóta þess. Hún hefur allavega fært okkur sönnur á að mialdra fúla konan er líka til.

Samt verður að segja eins og er að það er afar lítil eftirspurn eftir miðaldra fúlu fólki, óháð kyni þess. Minnsta kosti leggið eitthvað til málana þrátt fyrir fúlyndi.

Frekju- og hrokapólitík

Flestir þekkja til freka pólitíkusarins sem vill fá sínu fram hvað sem á bjátar. Í raun má segja að stundum er gott að vera fylgin sér en engum er samt gott að vera of frekur í framgangi sínum.

Hroki í pólitík er líka þekkt og hver man ekki eftir orðunum "þið eruð ekki þjóðin".

Ef farið er yfir flokkana þá væri Framsókn síst til að nota þessa taktík því þeir einfaldlega sveigja bara af leið. Þeir samt ganga yfir fólk með sífelldum nefndum og samningum sem lítið kemur út úr en telst varla vera frekja eða hroki, frekar sem vinagreiði. Miðflokkurinn kemur úr ranni Framsóknar þannig að það er ekki alveg komin reynsla í hvaða átt þeir leita.

Viðreisn, Flokkur fólksins og Píratar stunda allir frekjupólitík sem gengur út á afar takmarkað hvað þeir vilja. Halda að það sé skýrara fyrir almenning en er bara sértrúa þáttur fyrir fáa.

Sjálfsstæðisflokkurinn reynir að feta af frekjupólitík og hroka en dettur yfirleitt öðru hvoru í þann gír.

Samfylkingin er allra verst í þessu því hún stundar bæði stöðugt. Það skiptir engu máli hver er í brúnni eða hvort séu í stjórn eða stjórnarandstöðu. Dagur B. er í forsvari fyrir þá þar sem hrokinn lekur af þeim í þeirri mynd að hann gerir aldrei mistök heldur var það einhver annar. Kannski var þetta bara misskilingur eins og bæjarstjóri Kópavogs segir þegar hún var gerð afturræk með tillögu (komst í gegn hjá Sjálfsstæðismönnum en er ekkert annað en krati).

Hroki í pólitík er það allra versta því auðmýkt þarf að vera til staðar hjá kjörnum fulltrúum. Þeir eru kosnir af fólki en ekki settir sjálfviljugir í embætti. Þannig birtist hrokinn sem að þeir séu allra þótt hið rétta er að aðeins fáir hafa áhuga eða fylgja. Þeir sem nota hroka vilja að aðrir séu undir þeim og geta ekki samþykkt að jafningja eða að aðrir geri betur.

Það átakanlega skortið auðmýkt í kosna fulltrúa landsins.

Hvernig skattalækkun gæti leitt til lægri stýrivaxta

Seðlabankinn er að senda skýr skilaboð til ríkis og sveitafélaga. Aðhald og sparnaður lækkar stýrivexti þannig að fjárlög næsta ár á það að vera í forgrunni. Hins vegar virðist lítið benda til þess að á það sé hlustað. Verkalýðsforustan hjálpaði ekki með samningum sem auka útgjöld s.s. með fríium máltíðum í skólum.

Hugum að því hvernig hægt er að lækka skatta og þannig ýta undir vaxtalækkun. Hægt er að horfa á neysluvörur eins og áfengi og eldsneyti. Vörur sem eru keyptar regluega af neytendum. Með því að lækka skatta á þeim þá er líklegra að neytandinn kaupi aðeins meira en á sama tíma eykst ekki magn peninga í umferð. Neytandinn fær þannig ekki mikið svigrúm en þó nóg fyrir aðeins meira.

Margföldunaráhrifin geta verið mikil. Einn aukabjór á hvern neytanda þýðir einfaldlega fleir krónur í vasann fyrir ríkið vegna virðisaukaskattsins. Lægra eldsneyti virkar eins því líklegra er að neytindinn keyri meira ef verðið á eldsneyti er lægra og á sama tíma mögulega stoppa einhversstaðar og kaupa snarl.

Því miður höfum við ekki ríkisstjórn sem hugsar á þennan hátt heldur vill eyða eins og enginn sé morgundagurinn. Hún trúir því líka að hægt sé sífellt að hækka skatta og fá meira í kassann þrátt fyrir að löngum hefur verið sýnt fram á annað. Þegar peningamagni í umferð haldið uppi með lánum þá leiðir slíkt alltaf til verðbólgu ólíkt því þegar neytendavara fer á milli í viðskiptum. Hvatinn með lægri sköttum á neytendavörur þýðir ekki meira peningamagn heldur að neytandinn fær aðeins meira fyrir sama magn peninga.

Peningamagn sem er aukið með lántökum leiðir alltaf til verðbólgu (nóg að líta til Bandaríkjanna þessi dægrin). Þess vegna er ekki hægt að lækka stýrivexti fyrr en aðhaldi er beitt í lántökum. Almenningur blæðir því ríki og sveitafélög halda ekki að sér höndum og huga að hærri tekjum án hækkunar skatta eða lántöku.

Verðbólgan þrálátari en gert hafði verið ráð fyrir

Áreiðanleiki skoðannakannanna er afar lítill

Þetta er ekki fullyrðing út í loftið því mjög auðvelt er að sýna fram á hversu óáreiðanlegar þær eru. Þess fyrir utan þá segja skoðannakannanir í mesta lagi hvað er að gerast á stað og stund. Könnun sem tekin er yfir heilan mánuð nær þannig ekki stað og stund því tímabilið er of langt.

Stærsta sýnin á að kannanir standist ekki eru mælingar á fylgi flokka. Hver man ekki eftir þegar Framsókn mældist með hátt í 30% fylgi á miðju kjörtímabili. Hvað gerðist síðan? Flokkurinn endaði ekki einu sinni stærsti flokkurinn eftir kosningar. Vitið til það sama mun gerast með Samfylkinguna.

Höldum áfram með áreiðanleika. Það er vitað að könnun þarf að innihalda einfaldar og skýrar spurningar (mega þó ekki vera leiðandi). Þetta þýðir að aukist flækjustigið þá eru meiri líkur á að fólk svari bara einhverju. Oft þegar spurt er um fylgi stjórnmála flokka þá er það í enda á könnunum þegar verið að spyrja um allt annað. Efast má um að athygli fólks sé enn í lagi og sé mest upptekið að klára könnunina.

Eftir að kannanir fóru á netið þá má einnig efast um athyglina því þetta er bara rennsli þar sem allt annað getur tekið athygli þína frá þessu. Hversu margir fara til baka ef þeir svöruðu of fljótt?

Megin þema kannanna hefur aldrei verið annað en að gefa vísbendingu um ákveðið málefni t.d. fylgi flokka. Þegar t.d. Mogginn ákveður að styðjast einungis við 6 efst í könnunum þá skjóta þeir sig algerlega í fótinn því 6 efstu gætu orðið allt aðrir eftir hálfan mánuð.

Það eru nefnilega fjölmiðlarnir sem ætla að leiða með könnunum. Birta margar og slá upp ákveðnu fólki. Því miður ekki lýðræðislegt og engin leið að skýla sig á bakvið fjölda frambjóðenda. Sýnir miklu frekar að fjölmiðlar hér á landi hafa ansi lítið fram að færa.

Útsvarsgreiðendur eru lömb sem á ekki að þjónsusta

Frekar veimitiileg orð í skattaparadísinni á Íslandi. Hins vegar eru orð Dags B. Eggertssonar til þess fallinn að við erum ekki borgarar heldur lömb í hugum borgarfulltrúa:

„Í staðinn fyrir bensínstöðvarlóð sem skilar okkur litlum tekjum þá fáum við kannski nokkra tugi fjölskyldna á hvern reit sem borga útsvar og í þessu tilviki erum við kannski að flýta því að þetta verði íbúareitir um áratugi. Við erum þá að fá hundruðir útsvarsgreiðenda áratugunum fyrr. Dæmið lítur býsna vel út,“ Tekið af visi.is

Fyrir utan hina venjulega taktík að gera lítið úr gagnrýni á sín verk og ásaka aðra um ódýrar brellur þá hefur maðurinn afar lítinn skilning á þjónustuhlutverki borgarinnar. Orð hans vísa til að íbúar borgarinar séu einungis greiðendur útsvars en ekki fólk sem á að þjónusta.

Meira segja stjórnarandstæðan heldur að þetta sé umhverfisvænna að bílaeigendur keyril lengri vegalengdir til að taka eldsneyti. Fávitahátturinn verður ekki meiri.

Því miður eru borgarfulltrúar (og margar sveitastjórnir) ekki að þjónusta útsvarsgreiðendur heldur að leita að lömbum til slátrunnar.

Bjánaleg hugmynd í raforkumálum.

Get ekki tekið undir að þetta sé að skila árangri í raforkumálum, sér í lagi að við eigum ekki að niðurgreiða svona með skattfé.

Gulli er á útopnu að panta skýrslur sem hjálpa honum að koma vindmyllum sínum upp. Hann telur sig mikinn vin loftlagsins og geti þannig leyst málin sem þó þarf ekki að leysa því nóg er af kostum til að búa til rafmagn í landinu. Ef hann heldur að þetta hjálpi dreifðum byggðum þá eru menn algerlega úti á túni. Sólin sést ekki á Akureyri 1 mánuð á ári, 2 mánuði á Seyðisfirði. Fyrir utan það þegar mesta sókn er í rafmagn þá snjóar og hver ætlar að moka af flötu þökunum?

Frekar bjánaleg hugmynd en ef einhverjir vilja prófa gjörið svo vel á ykkar kostnað.

Bæta má við að Carbfix stöllur skrifuðu grein í Moggann um ímyndaða loftlagsvána. Auðvitað byrjað með að mars var heitasti mánuður hingað til (sic!) án þess að útskýra hvernig það er fundið út. Tala um að hitastig sjávar hafi aldrei verið hærra (þótt mælingar nái yfir frekar fá ár). Halda sig síðan auðvitað við öfgaspár í veðri þótt þeim fari fækkandi hin síðari ár.

Hvernig þær stöllur missa algerlega að fjalla um málið hlutlægt er engin ný niðurstaða. Hins vegar er carbafix að kaupa kvóta frá Kína til að laga bókhald þeirra. Samt sem áður þá blæs Kína meira af CO2 en öll Vestur-Evrópa. Hvernig misstu þessar stöllur af því?

Pantaðar skýrslur skila engu nema hærri sköttum með það markmiði að múlbinda fólk niður á óskilvirkan hátt. Kommúnismi, Marxismi og sósíalismi á því stigi að búa til verra líf fyrir fólkið í landinu en breytir engu í loftlagsmálum.

Sólarsellur verði á 10 til 20% íslenskra þaka