Hvernig vekurðu upp lík?

Allt þetta blessaða upphlaup ESB sinna vekur upp þá spurningu: Hvernig vekurðu upp lík? Er ekki kominn tími til að viðurkenna að þessi ESB leiðangur er svo sannarlega steindauður og enginn almennur áhugi að grafa upp líkið.

Stjórnarandstæðan þorir ekki í vantrauststillögu því sé hún felld þá er málið gersamlega grafið. Þess vegna er prófað að hafa nógu mikinn hávaða og sjá hversu langt komast upp með að vekja líkið.

Svei þessari stjórnarandstöðu.

Töldu tillöguna heldur ekki bindandi

Athugasemdir

[Ufsi (IP-tala skráð) 16.3.2015 kl. 20:13]

Málið er ekki dauðara en svo að ríkisstjórnin hræðist að Alþingi segi henni að halda áfram viðræðum verði Alþingi spurt. Þess vegna er þingræðið hundsað og prófað að fara út bakdyrameginn án aðkomu Alþingis. Enda fer áhuginn á aðild vaxandi og litlu munar á fylkingunum. Eftir þetta feilspor ríkisstjórnarinnar má búast við áframhaldandi fjölgun stuðningsmanna aðildar.

3. febrúar 2015     http://evropan.is/island-esb/fylgjendum-adildar-islands-ad-esb-fjolgar/

[Rúnar Már Bragason, 16.3.2015 kl. 22:57]

Er það svo Ufsi. Fyrri stjórn vildi ekki fara lýðræðislegar leiðir og núverandi stjórnarandstæða vill ekki fara þingbundnar leiðir. Það hefur nánast ekkert gerst í þessari umsókn í 5 ár og að endurvekja líkið er algert rugl sem á ekkert skylt við lýðræði, enda var lýðræðið ekki haft með þegar ákveðið var að fara í ferðina.

Best er að grafa eða brenna lík og það á við um ESB umsóknina.

[Ufsi (IP-tala skráð) 17.3.2015 kl. 00:58]

Fyrri stjórn fór hina lýðræðislegu leið eins og stjórnskipan og stjórnarskrá okkar boðar. Það er hin lýðræðislega leið að við kjósum þingmenn sem síðan taka ákvarðanir. Þjóðaratkvæðagreiðslur eru aðeins skoðanakannanir í sparifötum sem þingmenn eru ekki bundnir af og geta ekki bundið þá. Einu skiptin sem þjóðaratkvæðagreiðsla hefur eitthvað gildi er þegar forseti neitar að skrifa undir lög, þá getur þjóðaratkvæðagreiðsla fellt þau úr gildi.

Núverandi stjórnarandstæða vill fara þingbundnar leiðir, vill að ákvarðanir Alþingis standi þar til Alþingi ákveður annað, vill ekki að embættismenn taki völdin af Alþingi.

Núverandi stjórnarandstöðu þykir einnig gaman að nudda stjórnarliðum upp úr því að þeir lofuðu þjóðaratkvæðagreiðslu, nokkuð sem fyrri stjórn gerði ekki og bar því ekki neina siðferðilega skildu til að halda. Þannig þjóðaratkvæðagreiðsla kemur lýðræði, eins og stjórnarskrá okkar boðar, ekkert við. En loforð eru spurning um traust og heiðarleika.

Hvað þú síðan heldur að hafi gerst eða ekki gerst í umsóknarferlinu síðustu 5 ár skiptir engu máli. Við erum ennþá umsóknarríki og viðræðum heldur sennilega áfram strax eftir næstu kosningar, sem vel gæti verið á þessu ári.

[Rúnar Már Bragason, 17.3.2015 kl. 07:11]

Eitthvað er þetta nú farsakennt hjá þér Ufsi. Í einu orði þá fór fyrri stjórn svo lýðræðislega að málinu að snúa upp á hendina á þingmönnum til þess að samþykkja þrátt fyrir að vera á móti. Yfirgangurinn er slíkur að þótt ekkert sé að gerast í málinu þá heldurðu að málið verði tekið aftur upp. Ber mikinn vott um óskhyggju af þinni hálfu.

[Ufsi (IP-tala skráð) 17.3.2015 kl. 09:33]

Frjálsleg túlkun andstæðinga aðildar að snúið hafi verið upp á hendur þingmanna stenst ekki skoðun og er aðeins áróðursbragð sett fram til að reyna að gera lítið úr samþykkt Alþingis og hinu lýðræðislega ferli. Allir höfðu val og greiddu atkvæði eins og þeir töldu best, enginn hefur sagt sig hafa verið þvingaðan. Það var frekar kvartað undan því að það væri eins og að smala köttum að fá þingmenn til að fylgja einhverri ákveðinni línu.

[Rúnar Már Bragason, 17.3.2015 kl. 10:04]

Var það sem sagt mjög lýðræðislegt þegar Össur tók upp á sitt einsdæmi að stoppa umsóknina? Þá þurfti ekki samþykkis Alþingis. Það er lýðræði að fá að tjá sig, ekki satt? Ef andstæðingar sjá snúið upp á hendur þingmanna þá er það lýðræðislegur réttur þeirra að tjá það. Einhvernveginn hljómar lýðræðislegur réttur mjög undarlega hjá þér Ufsi. Það þurfti engan lýðræðisrétt með þjóðaratkvæðagreiðslu til að fara af stað í ESB leiðangur en alger nauðsyn að kjósa um hvort eigi að stoppa. Hvers konar lýðræði er það?

[Ufsi (IP-tala skráð) 17.3.2015 kl. 12:15]

Það er ekkert athugavert við það þó viðræður séu settar á bið meðan á kosningabaráttu stendur. Og frestun núverandi meirihluta skapaði heldur ekki neinar sérstakar umræður eða ásakanir. Enda heldur umsókn Alþingis sínu gildi þó einhverjar pásur séu teknar. Og hver segir að Össur hafi ekki haft samráð við aðra í ríkisstjórninni?

Ef andstæðingar sjá snúið upp á hendur þingmanna þá er það lagaleg skilda þeirra að kæra það eða teljast meðsekir. En ekkert hefur komið fram sem styður þessar ágiskanir ESB andstæðinga.

Þú virðist ekki gera þér grein fyrir því hvað lýðræði er og ruglar því stöðugt saman við skrílræði. Þjóðaratkvæðisgreiðsla veitir engan lýðræðisrétt, lýðræðisréttinn til að taka þessa ákvörðun fengu þingmenn við kosningu á Alþingi. Og eins og komið hefur fram: þjóðaratkvæðisgreiðsla er ekki bindandi, stjórnarliðar lofuðu þjóðaratkvæðagreiðslu, nokkuð sem fyrri stjórn gerði ekki og bar því ekki neina siðferðilega skildu til að halda. Þannig þjóðaratkvæðagreiðsla kemur lýðræði, eins og stjórnarskrá okkar boðar, ekkert við. En loforð eru spurning um traust og heiðarleika. Alþingi þurfti enga þjóðaratkvæðagreiðslu til að fara af stað með umsókn að ESB. En það er alger nauðsyn að Alþingi en ekki embættismenn ákveði hvort eigi að ógilda umsóknina. Halda má þjóðaratkvæðagreiðslur fyrir forvitnis sakir eða ef menn vilja standa við loforð, en útkoman skiptir engu máli og er ekki bindandi. Hvers konar lýðræði er það? Það er það lýðræði sem okkur er sett í stjórnskipun og stjórnarskrá okkar, þingbundið lýðræði.

[Rúnar Már Bragason, 17.3.2015 kl. 18:29]

Þín orð Ufsi: "Það er ekkert athugavert við það þó viðræður séu settar á bið meðan á kosningabaráttu stendur." og " En það er alger nauðsyn að Alþingi en ekki embættismenn ákveði hvort eigi að ógilda umsóknina."

Þú ert ekki samkvæmur sjálfum þér.

[Ufsi (IP-tala skráð) 17.3.2015 kl. 19:32]

Bið er ekki ógilding. Viðræðurnar fóru oft í bið, það var ekki setið að samningum 24/7. En ég get vel skilið að það sé enn eitt atriðið sem þú átt erfitt með að sjá muninn á.

[Rúnar Már Bragason, 17.3.2015 kl. 19:58]

Verknaðurinn er sá sami að gera eitthvað án þess að þingið komi að. Það er samræmi í gerðum ráðherra hvert sem tilefnið er. Annað er ekkert nema útúr snúningur. Líkt og vinstri mönnum er svo tamt að þá eru allir aðrir vandamál en þeir sjálfir og öll vandamál heimsins öðrum að kenna. Afskaplega innantómt.

[Ufsi (IP-tala skráð) 17.3.2015 kl. 22:24]

Bið og ógilding er enganvegin sami verknaðurinn. Og það hefur enginn haldið því fram að ráðherrar þurfi samþykki Alþingis í hvert sinn er þeir reima á sig skóna. Ráðherrar hafa viss hlutverk, skyldur og verkefni. Það að ráðherra þurfi ekki samþykki Alþingis við hvert verk gerir þá ekki einráða og Alþingi valdalaust í öllum málum. Viðræður eru í verkahring ráðherra en umsóknin heyrir undir Alþingi. Ráðherra getur frestað viðræðum eða hætt viðræðum þar til annar ráðherra tekur við. Ráðherra getur ekki dregið umsókn Alþingis til baka án samþykkis Alþingis. Að taka völdin af Alþingi í málum sem heyra undir Alþingi er ekki í starfslýsingu ráðherra og kallast valdarán, nokkuð sem aðrir en ESB andstæðingar lýta alvarlegum augum.