Óþekka bankastýran

Kaup Landsbankans á TM er frekar hjákátlegt að bankastýra sem ákveður ekki svona kaup er látin ver aí forsvari. Auðvitað er það stjórnin sem ákveður slíkt og síðan er varla hægt að samþykkja svona kaup nema með samþykki eigenda.

Hroki bankastýrunnar er slíkur að hún heldur að hún sé ósnertanleg og vegurinn sé greiður. Því miður fyrir hana þá er svona hroki yfirleitt búmerang sem hittir beint í hjartastað. Frægt var áður fyrr þegar Sverrir Hermannson var gripinn vegna gífurlegs kostnaðar við veiðiferðir í nafni bankans. Það varð honum að falli og líkast til verður að spá sömu örlögum fyrir bankastýruna.

Nú getur bankasýslan haft mánuð til að neita þessu að fara í gegn og í framhaldinu þá verður ansi heitt í stjórastólnum.

Svona er samt alltaf saga ríkisbanka. Við stjórnvölin fæst fólk sem heldur að það sé yfir allt hafið. Skortir auðmýkt og tengingu við fólkið sem það á að þjóna.

Ríkið á ekki að eiga banka.

Nýta hefði mátt fjármagnið í annað en kaupin á TM