Eitt af vandamálum regluveldisins

Það er alveg vitað að alltaf slæðist með afli sem ekki er ætlast til að veiða en hins vegar hefur íslenska regluveldið verið óvenju hljótt um þetta vandamál. Þegar spurt er um þetta þá er farið undan í flæmingi og talað um að sé ekki vandamál.

Vissulega þarf þetta ekki að vera vandamál en auðvitað kemur annar afli með og hvað er þá gert við hann? Í gagnsæju samfélagi þá kæmi allur afli að landi en ólíklegt að þannig sé málum farið þó meginhluti afla komi að landi. Líklegast er þetta svona ein af sveigjum íslenska fiskveiðikerfisins að viðurkenna skekkjumörk og meðafla.

Staðreyndin er sú að þessi meðafli hefur engin áhrif á heildarafla hér við land og því eðlilegt að leyfa þessa skekkju. Allt annar handleggur er síðan að fara yfir hvað felst í fiskveiðikerfinu sjálfu en hver vill svara því hvernig megi ná sáttum?

Svarið er allavega þannig að engin ein leið er rétt.

Túnfiskur fastur í geymslu

Óljóst fasteignamat

Það skrýtna við fasteignamat er að það virðist engin leið að finna út meginreglu og gagnsæi við mat. Þetta veit ég úr götunni sem ég bý að þar eru álíka hús en enginn með fasteignamat á sama grunni. Þannig getur hús sem er ekki fullklárað verið með hærra fasteignamat en hús sem er fullklárað. Svona misræmi er ógagnsætt og í engum tengslum við það sem er verið að mæla.

Fasteignir á svipuðu svæði ættu að vera með svipuð fasteignagjöld því þegar eign er seld þá er yfirleitt svipað verðmat á fermeter. Af hverju er fasteignamatið ekki á þeim nótunum?

Gríðarlegur munur á fasteignamati

Þó það nú væri

Það væri mjög skrýtið ef konan hefði fengið sínu fram því sannarlega eru lögreglumenn að vinna vinnu sína við erfiðar aðstæður þar sem miklar tilfinningar eru uppi. Þótt konunni virðist sem henni sé andlega ýtt út á ystu mörk þá voru aðstæður erfiðar og við slíkar aðstæður þýðir ekkert að biðja kurteisislega að fara frá. Auk þess sem konan hlýddi ekki tilmælum lögreglu.

Það er eins sumir haldi að allt sé leyfilegt og að frelsi einstaklingsins snúist um að allir aðrir verða að hlýta duttlungum þeirra. Sem betur fer virkar réttarfarið að því leyti að duttlungar fá ekki að ráða för heldur eru ákveðin mörk sem ber að hlýta. Í þessu tilviki braut lögreglan ekki þessi mörk heldur mótmælandinn.

Mótmælandi fær ekki skaðabætur

Er nokkuð nýtt við það?

Google hefur haft þennan hátt á um tíma og margir vinnuveitendur gefið ákveðið svigrúm sé pláss til þess. Sé þetta samt ekki ganga upp í öllum störfum því sum staðar þarf lágmarks mönnun.

Svona yfirlýsingar sem eiga við afmarkað efni finnst mér engan vegin vera í takt við raunveruleikann og ekkert gera Branson neitt betri mann. Aðal kosturinn við Branson er að hann þorir að taka áhættur og hefur uppskorið eftir þvi (og auðvitað tapað lika). 

Að því sögðu þá fékk þessi frétt mig ekki til að fá áhuga á bókinni sem Branson er að gefa út.

Starfsmennirnir fá að ráða frídögunum

Hvar eru mörkin?

Helsta spurning sem allir fjárfestar spyrja sig er hvar eru mörkin fyrir fjárfestingar. Það er verið að reisa hótel um allar jarðir og alveg ljóst að misvel mun ganga að nýta þau. Þó held ég að Mývatn hafi mikla yfirburði og þoli vel annað hótel en ekki eins viss með hitt.

Þetta eru samt ekki einu hótelin sem eru að rísa og oft á stöðum sem lítil tenging er við umhverfið og hvað það hafi upp á að bjóða. 

Þanmörkin eru samt alltaf einhver og vonandi offjárfestum við ekki í hótelum og slíku. Það þarf líka að fjárfesta í aðbúnaði og aðkomu að stöðum ef vel á að vera. Hvað færa fjárfesta fram í slíkum málum? Ósköp lítið held ég og því miður þá er of mikil gullgrafarastemning yfir ferðamennsku á Íslandi. 

Það geta ekki allir grætt.

Milljarðar í hágæðahótel

Eru uppskurðir alltaf lausnin?

Það er gaman að velta fyrir sér hvort að skurðaðgerðir séu alltaf lausnin á vanda fólks eða réttara sagt hvað er inn í þessum biðlista. Fólk kemst yfirleitt á biðlista af því að lausnin má bíða og þá kemur upp spurningin hvort hægt sé að gera þetta öðruvísi.

Ég hef ekkert svar við því en skurðlækningar er ein leið lækninga en hér á landi er kennd leið lyflækninga sem felur í sér að gefa lyf eða gera uppskurði. 

Þar sem þjóðin er að eldast þá einmitt væri gaman að velta fyrir sér hvort ekki þyrfti að auka forvarnir eða fræðslu um hvernig halda megi betri heilsu s.s. vegna lífsstílssjúkdóma. Það sjást fréttaskýringar um of litla hreyfingu og sykurát sem eru af hinu góða en þetta þarf að tyggja í sífellu og stöðugt að minna á mikilvægi þess. Er það gert?

Inntakið er samt hvort ekki þurfi að opna frekar á umræður um lækningar í víðara samhengi en lyf og skurðlækningar.

Yfir 5.000 bíða eftir aðgerð

Leggja niður lífeyrissjóði

Lífeyrissjóðir hafa misskilið hlutverk sitt sem þjónustuaðili við fólkið í landinu og tekið upp annað hlutverk. Fyrir það fyrsta eru ofurlaun stjórnenda í þessum sjóðum sem eru í engu samræmi við verk þeirra. Í öðru lagi þá geta þeir illa staðað við lögbundnar ávöxtunarkröfu. Í þriðja lagi þá líkt og LÍN eru fastir í að skýla sig á bakvið lög.

Nei þetta er ekki mannlegt hvernig þeir vinna og nær væri að leggja þetta niður. Stofna reikninga í Seðlabankanum sem síðan sér um að úthluta og við andlát fer umframfé í sameiginlega neyslu samfélagsins en til lífeyrissjóðs.

Skerða á hlut lífeyrissjóða

"Svona eru bara lögin"

Segir framkvæmdastjóri LÍN en hvað um upplýsingalög varðandi ábyrgðamenn? Svo virðist sem að aðstandendur hafi fyrst fengið að vita af áyrgðinni og skuldinni með þessu bréfi sem var sent núna. Hins vegar hafi maðurinn verið tekinn til gjaldþrotaskipta í vor.  Hvers vegna vissu aðstandendur ekki að þeir væru í ábyrgð fyrir skuld sem var komin í vanskil?

Þarna klárlega brýtur LÍN upplýsingalög varðandi ábyrgðamenn. Hvað það þýðir veit ég ekki en LÍN er án efa ekki að standa sig í þessu máli og auðvitað skýla sig á bakvið lög. Skrifblókirnar sem ekki geta séð út fyrir kassann eru langt því frá mannlegir eða geta séð mannlegar lausnir á málum.

Ef ábyrgðamenn eru einnig gjaldþrota. Hvernig elta þeir þá skuldina?

Svona eru bara lögin er lélegasta svar sem hægt er að gefa.

Eiga endurkröfu á stjúpsoninn

Loforð fylgja kosningum

Ekki veit ég hvort þetta megi skrifa á reynsluleysi Samond að taka þátt í kosningum en vitað mál er að öllum kosningum fylgir loforðaflaumur. Það nægir að benda á kosningar hér á landi og auðvitað geta stjórnmálaflokkar aldrei staðið við allan flauminn.

Ljóst er að eitthvað verður svikið af þessum loforðaflaum eða það kemur í mjög útþynntri mynd. Slíkur háttur skilar alþingismönnum hér á landi lágmarks trausti og því ekki erfitt að spá svipaðri atburðarás í Bretlandi. 

Þeir virðast seint læra af þessu stjórnmálamenn.

Kjósendur blekktir með loforðum

Afskaplega er ASÍ orðið þreytt

ASÍ eiga vera samtök launafólks en virðist gera lítið annað en að stunda pólitík. Í tíð síðustu ríkisstjórnar þá átti að elta ESB blauta drauminn en nú heyrist ekki múkk um það. Síðan þegar ný ríkisstjórn tekur við þá er hún svo ómöguleg að það má ekki ræða málin á vitrænan hátt heldur slegið fram með kaldhæðni og sleggjudómum.

Fyrir það fyrsta þá er engin svör í þessu hjá ASÍ heldur einungis haldið fram staðreyndum sem engin leið er að átta sig á hvort standist, út frá textanum. Þetta er venjuleg Samfylkingarleið og ákaflega þunn leið sem felst í engu öðru en gera lítið úr því sem er verið að gera. Í þessu felast engin svör heldur einungis neikvætt sjónarhorn á það sem er verið að gera.  Engin tilraun er gerð til að betrumbæta það sem lagt er til að gera.

Mér finnst svona vinnubrögð fyrir neðan allar hellur og get engan veginn stutt ASÍ sem heildarsamtök launþega eða vinnan fólks. Samtökin eru of pólitísk einstrengisleg og löngu úrelt í því samhengi að vinna fyrir launafólk. Í staðinn er fólk á launum við að útlista pólitískar skoðanir sínar. Skömm sé þeim!

Bjarni vandar ASÍ ekki kveðjurnar