Ótrúlegt hvað er hægt að púkka upp á lítinn hóp

Þegar skoðaður er teljari fyrir hjólafólk á Suðurlandsbraut þá telur hann nokkur hundruð hjól á dag á sumrin. Sumrin eru tíminn sem flestir hjóla og að borgarfulltrúar skuli eyða miljónum í þennan hóp á kostnað mikils meirihluta er vart hægt að kalla annað en að vera úr takti.

Hvaðan þessi hugmynd að Reykjavík sé svo mikil bílaborg og allt það er hreint út sagt fáranleg. Það á að púkka upp á innan við 1% Reykvíkinga sem nota hjól. Ef viljinn er að minnka vægi bíla í Reykjavík þá þarf að hanna skipulagið öðruvísi til að dreifa umferðinni. Koma atvinnusvæðum á fleiri staði. Nei það er ekki gert heldur farið út í þrengingar á bílum einfaldlega vegna þess að borgarfulltrúar telja sig vita hvað er best fyrir fólk.

Ætla að enda á þeirri staðreynd að ég hef ekki séð borgarfulltrúa í Reykjavík vera fyrirmynd í þessu. Hvernig væri að byrja á sjálfum sér.

Grensásvegur verði þrengdur

Réttast væri einnig að reka stjórnina

Ég er sammála Sveinbjörgu þarna að framkvæmdastjóranum er ekki sætt lengur þar sem hann rýfur trúnað. Fólk heimtar að Hanna Birna beri ábyrgð á undirmanni sínum svo að stjórn Strætó hlýtur að bera ábyrgð á undirmanni sínum og segja öll af sér hið sama.

Þetta fólk sem þarna vinnur verður að opna augun og sjá að það starfar í opinberu fyrirtæki sem eru peningar skattborganna. Þannig gengur reksturinn fyrst og fremst út að þjónusta fólkið sem notar almenningsvagna en ekki sérhagsmuni. Stjórnin á setja gott fordæmi og reka framkvæmdastjórann og síðan segja af sér fyrir ábyrgðalausan samning við framkvæmdastjórann.

 

Vill láta reka framkvæmdastjóra Strætó

Táknrænt lítið skref

Þetta er ansi lítið skref sem bæjarfulltrúa fara í niðurskurði. Vissulega rétt gert að lækka laun sín en hins vegar hefðu þeir átt að ganga lengra og jafnvel unnið launalaust í eitt ár. Tilgangurinn væri að sýna fram á að þeim væri virkileg alvara að lagfæra það sem miður fór.

Satt og rétt að þetta er vinna sem bæjarfulltrúar þurfa að gefa af sér en það myndi virkilega sýna ábyrgð að vinna launalaust. Nú má kannski snúa dæminu við og segja að nýja fólkið beri ekki ábyrgð á gerðum fyrri bæjarfulltrúa. Þá væri nú auðvelt að leysa málið með tvískiptingu að eldri bæjarfulltrúar fengju engin laun en nýjir laun.

Spyrja má sig hvort það sé harkalegt að ganga svoleiðis fram. Ég held ekki því þar með sýna bæjarfulltrúar að þeir vilji bera ábyrgð og vilji læra af reynslunni. Því miður virðast þeir lítið vilja læra af reynslunni, 5% er enginn lærdómur.

Bæjarfulltrúar lækka laun sín

Kemur ekki á óvart

Það er loksins kominn tími til að fjárfesta í íbúðum þar sem verktakar hafa vaknað upp af slæmum blundi og búið til fleiri minni íbúðir. Þannig gefst fjárfestum tækifæri en því miður held ég að ungt fólk sé ekki að fara kaupa mikið af eignum.

Það segir mér hugur að það sé að myndast bil þar sem ungt fólk kaupir lítið af eignum þar sem fáir standast greiðslumat. Þessi lenska að hægt sé að leigja á 150 þús. en ekki fá greiðslumat fyrir sömu upphæð er frekar skrýtin. Hins vegar snýst þetta um eigið fé og geta látið inn stofnfé í íbúð t.d. 10% af eigninni svo þetta sé mögulegt.

Mín ósk samt er að sveitafélögin fari ekki fram úr sér eins og fyrir hrun með að úthluta alltof miklu í einu.

Fjárfestar veðja á íbúðir

Hin besta auglýsing

Þessi frétt er betri en nokkur auglýsing svo ég skil ekkert af hverju framleiðendur vilja endilega auglýsa. Efast um að þeir selji neitt meiri bjór með auglýsingum miðað við svona frétt.

Ég er ekki einn af þeim sem nenni að hlaupa á eftir þessu enda sumt af þessum jólabjór ódrekkandi. Sumt er vissulega gott en að eltast við þetta eitthvað sérstaklega er ekkert annað en markaðstæki.

Farið hægt inn um gleðinnar dyr!

Fólk hleypur í Vínbúðina á morgun

Hér vantar meira gagnsæi

Að nota 7-8 ára gömul gögn til að meta gildi í dag er frekar langsótt og ekki alveg ljós hver tilgangurinn er með þessu. Verslun sem er í götu ætti að hafa svipuð gildi en samt geta þeir gefið út verulega mismunandi niðurstöðu.

Eitthvað hefur þessi módelasmíð fasteignamatsins komið skringilega út og þegar hugsað er um þetta, án þess að þekkja módelið, þá er eins og almenn skynsemi í lokaniðurstöðu hafi gleymst. Einungis hafi verið horft á niðurstöður úr módelinu og það birt.

Ég ætla rétt að vona að ég hafi rangt fyrir mér en það mætti útskýra betur hvers vegna komst er að þessari niðurstöðu.

Rúmlega 5000 samningar nýttir

Er það ekki hið besta mál?

Segja má að það sé jákvætt að fólk kaupi aðeins meira en það hefur gert og þannig haldið uppi meira flæði í viðskiptum. Þannig kemur líka hluti af peningunum beint til baka inn í ríkiskassann í formi virðisaukaskatts.

Hins vegar má fólk auðvitað ekki missa sig í kaupgleðinni og eyða um efni fram eins og gerðist fyrir hrun. Held að hættan á því sé mun minni en áður þar sem erfiðara er að fá lán.

Eins og ég sagði í gær þá er þetta spenanndi tilraun og ég skil ekki alveg þann málflutning að almenningur megi ekki fá leiðréttingu. Þetta sama fólk var til í að borga ímynda skuld Icesave. Stórfurðulegur málflutningur og nær að biðla frekar til fólks að halda aftur að neyslunni og ekki missa sig.

Er ekki kominn tími á að þessi kvörtunabylgja fari að beina sjónum sínum að einhverju uppbyggilegu?

Leiðrétting auki kaupgleði

Það er fúlt að bíða en flækjustigið er stundum mikið

Ég er í þeim hópi sem þarf að bíða og vissulega fúlt en skiljanlegt miðað við mínar aðstæður. Fréttablaðið stillir ekki upp að 90% fær að vita í dag hver niðurstaðan er heldur lætur 10% skipta máli.

Þannig fréttamennska er hreint út sagt léleg því vissara er að hafa hlutina rétta en að hlaupa með sig í vitleysu.

Þessi tilraun ríkisstjórnarinnnar sem mjög áhugaverð og athyglisvert verður að sjá hverju hún leiði að. Að vera velta fyrir sér að þessi hópur fái meira en hinn er pólitísk verið að afvegaleiða umræðuna. Hingað til hef ég ekki getað notað neitt úrræði til að lækka skuldirnar hjá mér þangað til núna.

Niðurstaða úr þessum aðgerðum verður ekki að fullu ljós fyrr en eftir nokkur ár. Þess vegna er best að spara gífuryrðin og sjá hverju þetta skilar en að hrópa sig hásan.

Útreikningar liggja fyrir

Á þá að breyta lífeyrissjóðakerfinu?

Eitt stærsta skref sem hægt er að fara í að breyta fjármálamarkaðinum á Íslandi er að breyta lífeyrissjóðakerfinu. Það kerfi er algerlega úr sér gengið og hefur alltof mikil áhrif á íslenskt fjármálalíf. Að til séu sjóðir sem eiga að vera safna auð fyrir lífeyri landsmanna með því að fjárfesta í fyrirtækjum og taka mjög mikla áhættu. Síðan skammta yfirmenn sér ofurlaun þrátt fyrir að geta ekki einu sinni ávaxtað féið samkvæmt lögbundnum skyldum.

Byrjið þar og þá fáum við heilbrigðara fjármálakerfi.

Næsti vettvangur er að taka á forstjóra og framkvæmdastjóralaun í almenningsfyrirtækjum sem eru alltof hátt borgaðir án þess að þurfa sýna fram á hverju þeir eru að skila. Að halda að hæfni og há laun fari saman sýnir einungis hverju fjarlægir stjórnendur eru hinu raunverulega markmiði stofnanna.

Sparnaður á vegum ríkis og sveitafélaga á að byrja þar en ekki á skúringakonunum.

Fyrsta aðgerðin af mörgum

Svona á að gera þetta

Auðurinn snýst nefnilega minnst um peningana heldur að þú sért sáttu þar sem maður er og það sem maður hefur. Minningar eru dýrmætar eignir sem oft eru grunnurinn að koma manni áfram.

Ýmsir forstjórar á Íslandi missa einmitt að þessu grunnatriði en keppast við að eiga voða fína hluti. Þannig má velta fyrir sér hvað sé rétta hæfni einstaklinga í að stýra fyrirtækjum, þ.e. hver er hvatinn sem ýtir mönnum/konum áfram?

Forstjóri Strætó virðist hafa meiri áhuga á að keyra um á flottum bíl en að stilla sig inn á að hann sé að stýra þjónustufyrirtæki almennings.

Lausnin er að eiga fyrir hlutnum áður en eytt er eða tekið lán sem þú ert viss um að geta borgað til baka.

Niðurstaðan er: eyddu skynsamlega og í sátt við sjálfan þig.

Einn ríkasti maðurinn hefur búið í sama húsinu síðan 1958