Gott hugarfar

Það er gaman að lesa viðtalið við Atla út frá hugarfari. Í stað þess að leggjast í væl og kenna öðrum um þá greinir hann hlutina út frá liðinu og sjálfum sér.

Þetta er hugarfar sem fleiri mættu taka sér til fyrirmyndar og Atli er örugglega þess verðugur að vera valinn besti leikmaður íslandsmótsins. Góð fyrirmynd og flottur leikmaður.

Má alltaf gera betur

Tímarnir breytast

Ríkisútvarpið þarf að takast á við breytta tíma og breytt viðhorf til fjölmiðla. Því miður vill það við slíkar aðstæður að hvorki starfsmenn né hluti samfélagsins er tilbúinn til þess að breyta hjá sér. Illugi er að standa sig illa sem menntamálaráðherra og virðist engan veginn ná að leiða stofnunina inn á nýjar brautir (ekkert frekar en hvernig tekið er á LÍN málum).

Þar sem hvorki stjórnendur né stjórnmálamenn virðast geta séð hvernig megi takast á við breytta tíma þá er spurning um að leyfa almenningi að taka þátt í hugmyndavinnu um hvernig það sér fyrir sér framtíð Ríkisútvarpsins.

Það vantar sátt um þennan miðil ef hann á áfram að vera rekin af samfélaginu en til þess þarf miðillinn að uppfæra sig og breytast í takt við samfélagið.

Staðan markar tímamót í rekstri RÚV

Þetta stenst ekki hjá olíufélögunum

Þegar rýnt er í tölurnar sem fylgja fréttinni þá stenst engan veginn að bensínverð hafi ekki lækkað til samræmis við lækkun olíuverðs. Þannig er veiking krónunar 5% en lækkun á galloni af bensíni 13%. Þarna er mismunur sem ekki er skýrður. Þetta segir kannski ekki alla söguna en samt sem áður eru olíufélögin ekki að segja satt og rétt frá. Það hefur alltaf legið fyrir að lækkun skilar sér illa í bensínverð en hækkun kemur strax fram, allavega virðist það fyrir neytendum.

Þannig virðast olíufélögin ná að hala inn krónum á kostnað neytenda. Það væri óskandi að meiri gagnsæi væri í verðlagningu eldsneytis hér á landi. 

Fyrir neytendur er of erfitt að átta sig á verðlagningu með eldsneyti en hvernig er hægt að koma þeim skilningi til neytenda?

Veiking krónu vegur á móti lækkun

Veigar Páll lærðu af þessu

Það er rangt hugarfar hjá leikmanninum að hugsa þannig að hefði leikurinn tapast þá hefði atburðurinn setið í honum en af því þeir unnu þá eigi hann að gleyma.

Nær væri að læra af atburðinum og koma þannig í veg fyrir að slíkt geti endurtekið sig á einhvern hátt. Alveg sama hvað var gert við hann þá gerði Veigar Páll mistök sem hefðu getað verið dýrkeypt. Þessi mistök geta hæglega endurtekið sig nema hann læri af atburðinum.

Íþróttamenn eiga að læra af svona atburðum alveg eins og þeir þurfa að læra tækni.

Veigar Páll: Ég skammast mín

Mikilvægast er að lífeyrissjóðakerfinu sé breytt

Held það sé mun mikilvægara að taka á þessu lífeyrissjóðakerfi heldur en hvort starfsmenn séu að láta fífla með sig í stjórnum fyrirtækja. Hingað til er saga lífeyrissjóða langt því frá að vera sannfærandi um hlutverk sitt og hvað þá að stjórnendur hafi getað staðið undir lögbundnu hlutverki sínu m.a. með tiliit til ávöxtunar sjóðanna.

Það á einfaldlega að leggja þessa sjóði niður enda er það ekki hlutverk lífeyrissjóðanna að standa í fyrirtækjarekstri. Þessi grein sýnir vel hversu mikilvægt það er að taka sem fyrst á hlutverki lífeyrissjóðanna. Lögbundinn lífeyrisréttur fólks er alveg hægt að safna í gegnum Seðlabanka Íslands sem síðan sér um að ávaxta en ekki halda úti rándýru kerfi sem skilar alltof litlu til baka til fólksins.

Leiði ekki til blokkamyndana og leppa

Almennilegur eigandi

Líkar við eiganda félagsins því hann er ekki að hugsa einungis út frá eigin skinni. Hann metur kosti samfélagsins um leið og þannig í raun axlar samfélagslega ábyrgð. Í sjálfu sér er þetta varla stórmál þar sem Hull heldur fyrsta nafninu og sleppur öðru út. Spurningin væri frekar hvort hann sættist á Hull City Tigers sem hljómar ágætlega.

Vildi að það væru fleiri svona viðskiptamenn sem hugsuðu út frá samfélaginu og hvernig þeir geta hagnast á sama tíma. Ólíkt þessum íslensku sem fyrst hugsa um að hagnast og svo kannski (bara kannski) er hugsað um hag samfélagsins.

Hættir ef nafninu verður ekki breytt

Engin tilviljun þessi tímasetning

Ríkisútvarpið er rekið með almannafé og ávallt þegar vinna við fjárlagagerð er að hefjast eða í vinnslu þá koma ríkisfyrirtækin fram, sér í lagi ef um vanda er að ræða. Hugmyndin er að fá meiri pening inn en ekki til að bæta rekstur eða gera nauðsynlegar breytingar. Ríkisfyrirtæki eru þeim vanda háð að halda að þau þurfi alltaf að vaxa en ekki að aðlaga sig breytingum.

Nú væri auðvelt að koma fram og segja að stofnanirnar þurfi meiri pening og geti ekki endalaust skorið niður. Þá má auðveldlega benda á móti hver þörfin er fyrir stofnunina. Það er skylda samfélagsins að halda úti fjölmiðli. Hvernig fór samfélagið að áður en ríkisfjölmiðill kom til sögunnar? Þeir sem eru duglegastir að koma sínum málstað að hafa fengið ótrúlegt magn fjármuna úr ríkiskassanum. Hver hefur síðan velt fyrir sér hvort það hafi skilað svo miklu til samfélagsins. 

Erum við endilega betur sett með öll þessi ríkisfyrirtæki? Þurfum við virkilega öll þessi ríkisfyrirtæki?

Mun ekki geta greitt skuldir

Grasið er ekki alltaf grænna annarsstaðar.

Geri mér grein fyrir að þetta er ein frétt um fíkniefnamál í Noregi. Hins vegar er punkturinn sá að Noregur rétt eins og önnur lönd inniheldur fullt af vandamálum og að halda því fram að Ísland sé betur sett sem fylki í Noregi er ósköp mikil einföldun.

Með því að taka nokkra fallega punkta og setja upp í fagra mynd þá áttu að hlaupa upp til hópa. Hvað með allar ljótu myndirnar?

Alveg eins og með ESB þá er Ísland betur borgið sjálfstæðu.

Fjölskylda handtekin í aðgerðum fíknó

Hvers vegna virkar ekki viðhorf fólks?

Þetta hljómar voða fallega að setja þak á laun forstjóra en á móti má spyrja sig af hverju virkar ekki viðhorf fólks til þessara of háu launa yfirstjórna fyrirtækja. Í samkeppnis umhverfi þá fengju yfirmenn sambærileg laun og aðrir yfirmenn og viðhorf viðskiptavina hefði áhrif. Þannig ætti viðhorf um of há laun að hafa þau áhrif að yfirmenn endurskoðuðu launin hjá sjálfum sér.

Þannig er málum ekki farið á Íslandi og laun yfirmanna haldast þrátt fyrir mjög neikvætt viðhorf til yfirmanna fyrirtækja og fyrirtækja yfir höfuð. Getur verið að ástæðan sé skortur á samkeppni? Getur verið að ástæðan sé að þrátt fyrir tal um hitt og þetta þá er lítið um framkvæmdir af hendi almennings? Getur verið að fákeppnin leiði til þess að þetta er keppni um hver sé mesta svínið? 

Líklega myndu einhverjir svara með að Íslendingar láti allt yfir sig ganga og séu engir aðgerðasinnar. Ég er ósammála því og held að þetta sé flóknara mál þar sem miðstýring frá samtökum eins og ASÍ er einn af dragbítunum.

Telja mikinn stuðning við þak á laun stjórnenda

Hvað vitum við svo sem

Þegar við sitjum hér í mörg þúsund kílómetra fjarlægð frá Afganistan þá er auðvelt að búa til skoðun á hlutunum en hversu nálægt ertu raunveruleikanum?

Líklegast eru við ansi fjarri og jafnvel þótt séum á staðnum þá getum við myndað okkur skoðun sem er fjarri raunveruleika lífi fólks. 

Þess vegna er mjög varasamt að halda því fram að Islam sé vandamálið. Auðvitað eru það fólkið á bakvið hópana sem er vandamálið en trúin aðeins birtingamynd. Það er að fara auðveldu leiðina að grípa í þátt eins og trúarbrögð og kenna því öllu um sem mis fer og hvernig hópur hagar sér. Hlutir gerðir í nafni trúar eru aðeins birtingamynd en ekki raunveruleg líðan fólks.

Það ætti að gera út fleiri blaðamenn eins og þennan sem færa okkur nær sannleikanum.

Nauðsynlegt að skilja óvininn