Losnar ekki um höftin með þessu hugarfari

Svo vitnað sé í Arnór aðstoðarseðlabankastjóra: "... vand­inn er leys­an­leg­ur og ef lausn­in finnst ..."

Þetta snýst um að taka ákvörðun en ekki finna skothelda lausn. Það er svo sem ekki meiru að búast frá skrifstofublókum þar sem ákvörðun er ekki þeirra að taka. Lausnin er að taka ákvörðun og fylgja henni eftir. Það er alltaf áhætta og engin leið að sjá nákvæmlega hvað gerist.

Höftin fara ekkert fyrr en ákvörðun er tekin um að afnema þau og þá skiptir engu máli hvað skrifstofublækur segja þangað til.

Hægt að afnema höftin hratt

Fyrr mætti nú vera

Bréfið frá stjórnarandstöðunni er alger hneisa og þetta svar í fréttinni undirstrika það algerlega. Auðvitað er það ekki ESB að vera skipta sér af stjórnmálaumræðunni á Íslandi. Að stjórnarandstöðunni skuli detta það í hug er alveg með ólíkundum.

Hins vegar er ekki hægt að segja annað en að stjórnarandstæðan er frekar barnaleg í sínum málflutningi og aðgerðum. Þeir þora ekki að takast á við hlutina eins og fullorðið fólk heldur felur sig í sandkassaleik.

Píratar láta misnota einfeldni sína og tuða um aukaatriði. Birgitta fer mikinn en hún studdi mann sem vildi fletta ofan af stórríki. Er ESB ekki einmitt að stefna í stórríki með álíka hlutum og Birgitta vildi fletta ofan af? Af hverju vill hún þá ganga í ESB? Ósamrými í málflutningi og gerðum er hrópandi.

Vonandi dettur ekki nokkrum manni í hug að lífga líkið (umsókina) aftur við.

Skiptir sér ekki af umræðunni

Verkefni fyrir samfélagslega ábyrgð

Tískuorðið um samfélagslega ábyrgð nær vart út fyrir tillidagaorð. Það hefur snúist mest um að umhverfismál. Hér er mjög verðugt verkefni samfélagslegrar ábyrgðar: Að minnka sóun matvæla. Til fræðslu þá einmitt er það umhverfismál að nýta hlutina betur.

Hvernig væri að verslanir og framleiðendur tækju sig saman í nafni samfélagslegrar ábyrgðar og breyttu þessu.

Framleiða mat til förgunar

Hvernig vekurðu upp lík?

Allt þetta blessaða upphlaup ESB sinna vekur upp þá spurningu: Hvernig vekurðu upp lík? Er ekki kominn tími til að viðurkenna að þessi ESB leiðangur er svo sannarlega steindauður og enginn almennur áhugi að grafa upp líkið.

Stjórnarandstæðan þorir ekki í vantrauststillögu því sé hún felld þá er málið gersamlega grafið. Þess vegna er prófað að hafa nógu mikinn hávaða og sjá hversu langt komast upp með að vekja líkið.

Svei þessari stjórnarandstöðu.

Töldu tillöguna heldur ekki bindandi

ESB er ekki svarið

Það er gott fyrir ESB sinna að lesa að ekki sé einurð um ESB og það sé rétta svarið fyrir Ísland.

Það er eins og margar athugasemdir og greinar um ESB að þar sé allt í góðum málum og besti kosturinn fyrir landið. Hinir sem tala um þingræði virðast lítið inn í ESB ferlinu og hvernig það stendur pólitískt.

Málið er einn skrípaleikur í boði stjórnarandstöðunnar sem virðist lítið hafa fram að færa nema hávaða og læti.

Höfum staðreyndir á hreini:

1. Það gæti tekið 6 ár áður en endanleg niðurstaða úr svokölluðum "viðræðum" liggur fyrir. Hvers vegna? Jú það þarf að breyta stjórnarskrá og það gerist ekki nema kosið sé á milli. Núverandi stjórnvöld gera ekkert í málinu og því býður það í 2 ár komist ESB sinnar að. Þá þarf að vinna breytingar á stjórnarskrá og þar sem gera verður ráð fyrir að vilji ekki sleppa völdum þá er vödlum haldið í 4 ár. Eftir þarnæstu kosningar og sé stjórnarskrá breytt þá fyrst er möguleiki á að skoða svokallaðan samning úr "viðræðum". Nema hvað það er enginn samningur heldur búið að innleiða í lög reglur ESB og allt sem kosningin snýst um eru undanþágur hvenær restin verður innleidd.

2. Gjaldmiðilinn okkar, krónan, verður þannig að lágmarki til 6 ára en áður en evra er tekin upp þá þarf að fara í ERMII í 2 ár. Sem sagt með töfrasprota þá væri möguleiki að taka upp evru eftir 8 ár (og slatta af óskhyggju).

3. Ísland bæri allan kostnað af fiskveiðistjórnunarkerfinu en hefði ekkert um að segja hvernig kvótanum yrði ráðstafað. Flökkustofnar verða þannig ákvenir í Brussel. Síðast þegar makrílkvóti var ákveðinn vildi ESB að við fengjum helmingi minna en við veiddum.

4. Sagt var að búið væri að ganga frá 11 köflum og 16 opnaður (gert eftir minni gæti verið rangar tölur). Samt veit þjóðin ekkert um þessa kafla og hvað var gert. Svokallaðar rýniskýrslur fengu ekki fyrir almenningssjónir til að meta hvort þetta yfir höfuð hentaði þjóðinni.

5. Það eru breytilegir vextir á ESB svæðinu og vertrygginging er ekki bönnuð. Vextir eru yfirleitt þannig að það fer eftir veði. Því hærra veð þeim mun hærri vextir. Þóknunartekjur banka í evrópu eru þekktir en engin úttekt hefur farið fram á þeim hér á landi. Hvers vegna? Er eitthvað að fela um kostnað við lán?

Þetta eru aðeins nokkur atriði af hverju ESB er ekki svarið fyrir þjóðina. ESB sinnar skulda þjóðinni betri skýringar.

 

„Gott fyrir Ísland“

Hversu margir eru raunverulega inn í málunum?

Vorið 2013 þá tók Össur Skarphéðinsson upp á því án þess að spyrja þing né þjóð að setja svokallaðar "viðræður" í bið. Þá heyrðist ekki múkk í nokkrum manni.

Lítið eða ekkert hafði þokast í þessum málum í 2 ár. Núna 2 árum síðar (4 ár sem nánast ekkert gerst) ákveður Gunnar að láta vita að þessu sé lokið að hálfu ríkisstjórnarinnar. Þá allt í einu rís fjölda fólks á afturlappirnar og lætur illum látum.

Hver er munurinn á gerðum Össurar og Gunnars? Í mínum huga nákvæmlega enginn.

Svo segist fólk vilja kjósa um samning en "viðræðurnar" ganga ekki út á samning. Þær ganga út að innleiða regluverk og hvernig best sé að innleiða reglverkið. Hversu mikið er búið að innleiða og hvort séu samþykk að innleiða rest. Samningurinn er því um að gefa frest til að innleiða regluverk. Það er allur þessi frábæri "samningur" sem á að kjósa um. Regluverk sem verður búið að innleiða þannig að ekkert er um að kjósa.

Í annan stað þá er hægt að setja upp mynd. Verði farið að kröfum frekjudallanna og kosið um framhald "viðræðanna" þá lítur dæmið þannig út. Kosið er eftir tvö ár. Núverandi ríkisstjórn neitar að gera nokkuð. Næsta ríkisstjórn tæki þá við og gerði eitthvað. Fyrsta verk til að koma í gegn væri að breyta stjórnarskrá til að geta klárað viðræðurnar. Breytingar á stjórnarskrá fara ekki í gegn nema kosið sé á milli. Þar sem næstu stjórnvöld vilja halda í völdin þá klárast kjörtímabilið. Niðurstaðan er að það líða minnsta kosti 6 ár áður en hægt er að ganga í ESB. Þetta eru með öllu óraunhæfar kröfur.

Miðað við það ófriðabál sem er innan ESB núna þá er ekki víst að fólk sé jafnhrifið að ESB eftir 6 ár.

Er ekki betur heima setið?

Mótmælin í myndum

ESB sinni hengir sig í aukaatriði

Það er alveg ljóst að Píratar eru ESB flokkur og vill leggja allt til sölunnar að Ísland gangi í ESB. Til að upplýsa Helga þá fékk þingið að vita í fyrra hver stefna ríkisstjórnarinnar væri með þessa þingsályktun. Þingið var upplýst og því ekkert sem bannar að fara þessa leið.

Að halda því fram að þingi hafi ekki vitað neitt er fjarstæða og að hengja sig í aukaatriði. Þingið, með stjórnarandstöðu á grensunni, vildi ekki hlusta í fyrra. Nú ælta þau að leika sama leikinn og halda því fram að það sé í nafni lýðræðis. Bréfið sem stjórnarandstæðan sendi, ásamt Pírötum, er mjög andlýðræðislegt.

Ef þetta fer svona rosalega fyrir brjóstið á þér Helgi þá er lögð fram vantrauststillaga sem sker úr um þessi atriði, það er lýðræðislegt. Þangað til er þetta bara rop út í loftið hjá ESB sinnum.

„Atlaga að þingræðinu“

Ímyndaður mótmælaveruleiki

Það er öllum frjálst að mótmæla og verði torgið fullt þá skiptir það samt engu máli. Því hverju er verið að mótmæla?

Þegar núverandi ríkisstjórn tók við þá sagðist hún ekki ætla að fara í ESB. Í fyrra var þingi síðan tilkynnt að ríkisstjórnin vildi draga þinsályktun til baka þar sem ekki ætti að vinna eftir ESB innlimun. Þingið neitaði að hlusta og sú tillaga dregin til baka.

Í stað þess að tala aftur við þing sem neitar að hlusta þá var tekin afdráttarlaus aðferð, alveg eins og Össur gerði með að setja í bið, og tilkynnt til ESB að ríkisstjórnin væri hætt við.

Þannig að þingið vissi allan tímann hvernig landið lægi þótt ekki hafi verið tilkynnt sérstaklega hvernig það var gert. Svo er verið að heimta þjóðaratkvæðagreiðslu. Óljóst er um hvað 300 miljóna þjóðaratkvæðgreiðsla á að snúast um. Nefnt var að halda áfram en þessi ríkisstjórn ætlar sér ekkert að standa í þessu. Í annan stað nefnt hvort viljum í ESB en þjóðin hefur aldrei gefið umboð til þess með afgerandi hætti, til hvers að spyrja nú? Er þessi þjóðaratkvæðagreiðsla bindandi eða leiðbeinandi? Hvers vegna mega nokkur þúsund mótmælendur ráða hvernig má eyða peningum þjóðarinnar? Hvar er þessi afgerandi vilji að ganga í ESB?

Raunveruleikinn er að það er enginn vilji að ganga í ESB (hvorki þjóðin né pólitískur vilji) og þess vegna eru þessi mótmæli ekkert annað en ímyndaður veruleiki.

Boðað til mótmæla á Austurvelli

Hæst bylur í tómri tunnu

Forsætisráðherra fer alveg með rétt mál að þingsályktunartillögur eru ekki bundnar um alla eilíf. Væri slíkt til staðar þá værum við að bíta endalaust í skottið á okkur og þyrftum ekkert þing. Eitt þing myndi dæla út þingsályktunartillögum sem allur tíminn eftir það færi í að loka.

Nei ópið í stjórnarandstöðunni er ekkert annað er örvæntingafullt óm þar sem hún hefur tapað málinu. Komið því í algert örendi og reynir að láta aðra axla ábyrgðina af sínum gerðum.

Umsóknin er dauð. Þingsályktunartillagan um að sækja um er lokið. Ef vilji er til að sækja um aftur þá þurfa þeir sömu að spyrja þjóðina fyrst (eins og átti auðvitað að gera í upphafi).

Eina ráð stjórnarandstöðu sé vilji til að halda þessu brölti áfram er að leggja fram vantraust á ríkisstjórnina.

Þorir hún?

Besta hugsanlega niðurstaðan

Eru allir stjórnarandstöðuflokkarnir ESB flokkar?

Með þessum gjörningi stimpla allir stjórnarandstöðuflokkarnir sig sem ESB flokkar, ekki bara Samfylkingin. Samt vill enginn annar flokkur kannast við það að vera með ESB á stefnuskránni.

Hitt er annað mál að biðla svona út fyrir landsteinana er þeim algerlega til skammar og lýsir hversu aumingjalegir þessir flokkar eru. ESB umsóknin er dauð en þessir flokkar vilja frekar frjósa í helvíti en að viðurkenna það.

Skömmin er þeirra.

Stjórnarandstaðan sendir ESB bréf